Tadeusz Sławek Lux ex Silesia na głos i kontrabas

Byłam na kilku koncertach Sławka & Mizerskiego, moje rysunki rysowane podczas zostały wykorzystane - na tylnej okładce płyty, której nigdy nie dostałam...może to dobrze bo są ledwo widoczne pod tekstem, ale gdzie teraz mam zakopane te gryzmoły?
Tadeusz Sławek (ur. 5 grudnia 1946 r. w Katowicach), polski poeta, tłumacz, eseista, literaturoznawca, wykładowca uniwersytecki.
(...) W latach 1991-1994 był prodziekanem wydziału filologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, a w latach 1996-2002 był rektorem tej uczelni. Obecnie kierownik Katedry Literatury Porównawczej UŚ.
Od ponad dwudziestu pięciu lat współpracuje z kontrabasistą i kompozytorem muzyki Bogdanem Mizerskim, ich wspólne nagrania recytacji poezji oraz muzyki kontrabasowej (forma "eseju na głos i kontrabas"), ukazują się od wielu lat nakładem wytwórni "Off Records". Ich wspólne koncerty odbywały się m.in. w Teatrze Stara Prochownia i Centrum "Łowicka" w Warszawie, Galerii Miejskiej we Wrocławiu, Górnośląskim Centrum Kultury, Biurze Wystaw Artystycznych i Teatrze Korez w Katowicach, Teatrze Śląskim (Scena w Malarni) w Katowicach, Instytucie Polskim w Bratysławie, Teatrze Wielkim w Łodzi.
Laureat nagrody "Lux ex Silesia" (2002), Literackiej Nagrody "Solidarności" (2003) za całokształt twórczości.
Mieszka w Cisownicy, koło Goleszowa, pod Cieszynem.
O... kaseta magnetofonowa (według ks. Jana Twardowskiego; Edycja Św. Pawła 1995; MEP P 116)
De-konstrukcje (CD; wespół z Bogdanem Mizerskim; Off Records 1998; OFF 002)
Podróż mistyczna z Nysy do Barda Śląskiego (CD; wespół z Bogdanem Mizerskim; Off Records 2000; OFF 004)
Rzeczy/Teraz (CD; wespół z Bogdanem Mizerskim; Off Records 2001, OFF 005)
Żaglowiec Nietzsche. Esej na głos i kontrabas (CD; wespół z Bogdanem Mizerskim; Off Records 2002, OFF 007)
30-lecie Tadeusza Sławka i Bogdana Mizerskiego

Autorzy esejów na głos i kontrabas, Tadeusz Sławek i Bogdan Mizerski obchodzą w tym roku 30-lecie pracy twórczej. Duet ten wspólnie występuje i nagrywa recytacje poezji oraz muzyki kontrabasowej zwane "esejami na głos i kontrabas". Tadeusz Sławek to poeta, tłumacz, literaturoznawca i wykładowca na Uniwersytecie Śląskim; specjalizuje się w teorii i historii literatury angielskiej i amerykańskiej. Jest stałym publicystą "Tygodnika Powszechnego" i laureatem nagrody "Lux ex Silesia"(2002), był przez dwie kadencje rektorem Uniwersytetu Śląskiego. Bogdan Mizerski - kontrabasista i kompozytor, w latach 1987-91 prowadził zespoł bluesowy "Blustro"; obecnie prowadzi wydawnictwo płytowe "OffRecords." Razem wydali następujące płyty: Dekonstrukcje, Podróż mistyczna z Nysy do Barda Śląskiego, Rzeczy, Żaglowiec Nietzsche, Olmaryja.
Tadeusz Sławek/Bogdan Mizerski
21 czerwca 2001, Centrum Łowicka, Warszawa


"GOŚCINNOŚĆ WSZYSTKIM NALEŻY...

...lecz każdemu inna" - jak wypadałoby skonkludować parafrazę jednego z najsłynniejszych cytatów z Pana Tadeusza. Ta, którą objawili gościom warszawskiego Centrum "Łowicka" 21 czerwca 2001 roku Tadeusz Sławek (głos recytujący) i Bogdan Mizerski (kontrabas), okazała się gościnnością dla stendhalowskiej "garstki szczęśliwych" - sądząc po charakterze tekstów i muzyki, liczbie słuchaczy oraz temperaturze ich reakcji.

Tadeusz Sławek, ceniony eseista, poeta i tłumacz literatury anglojęzycznej, a także rektor Uniwersytetu Śląskiego, oraz Bogdan Mizerski, kiedyś lider ciekawej grupy Blustro, obecnie zaś wielostronnie aktywny jako solista (współpraca z artystami tak różnymi, jak Józef Skrzek, Tomasz Stańko czy... organista Julian Gembalski, rektor Akademii Muzycznej w Katowicach), występują w duecie od ponad dwudziestu lat - dopiero ostatnio jednak ich współpraca zyskała wymiar fonograficzny. Stało się to możliwe dzięki Off Records, prywatnej wytwórni Mizerskiego, pod której szyldem ukazały się dotychczas De-konstrukcje (1999), Podróż mistyczna z Nysy do Barda Śląskiego (2000) i Rzeczy/Teraz (2001; dyskografię duetu uzupełnia znacznie wcześniejsza kaseta O... z programem osnutym na poezji ks. J. Twardowskiego).

Co się tyczy zawartości tych wydawnictw, najłatwiej o definicję negatywną - nie jest to bowiem ani poezja śpiewana, ani też "mówienie poezji na tle muzyki". Różnica polegałaby na tym, że w tamtych przypadkach, jak powiada Sławek, "słowo i muzyka snują wspólną opowieść", podczas gdy tutaj "budują swoje osobne historie".

Jak dalece linie kontrabasu , chwilami brzmiącego niczym syntezator klawiszowy, są tu istotnie usamodzielnione wobec głosu recytującego, a jak dalece - podporządkowane mu na zasadzie swoistego akompaniamentu (jak bywało podczas beatnikowskich wieczorów poezji czytanej, gdzie bije niewątpliwie jedno z głównych żródeł inspiracji duetu Sławek-Mizerski), jest rzeczą dyskusji. Bezsporne wydaje się natomiast, że forma, jaką ów duet stworzył - "eseje na głos i kontrabas" - stanowi rzeczywiste novum w kontekście wcześniejszych propozycji z pogranicza muzyki i słowa literackiego (dla ścisłości dodajmy, że znacznie wcześniej w podobnym kierunku podążał ceniony awangardowy kontrabasista Helmut Nadolski wraz ze znanym aktorem, Olgierdem Łukaszewiczem).

Na program omawianego występu w Centrum "Łowicka" złożyło się "pięć esejów o gościnności" (była to niejako zapowiedź następnej płyty, która ma się nazywać Gościnność. Pięć esejów na głos i kontrabas). W sensie ogólnej koncepcji muzyczno-tekstowej cykl ten nawiązuje poniekąd do Podróży mistycznej z Nysy do Barda Śląskiego (jak zauważono w pierwszym tegorocznym numerze śląskiego dwumiesięcznika "Opcje", przynoszącym najszerszą bodaj prezentację dokonań duetu). W tekstach, gdzie gęsta sieć odniesień filozoficzno-literackich (Kant, Holderlin - "gospodarze" dwóch esejów, także Paul Celan) i duży intelektualny "ciężar właściwy" zbiegają się z niebanalną urodą poetyckiego dyskursu, rozważany jest problem gościnności w różnych, częstokroć nieoczekiwanych sensach i kontekstach. Zgodnie z bliską Sławkowi praktyką dekonstrukcjonizmu, polegającą, najogólniej biorąc, na penetrowaniu najgłębszych złóż języka w celu dotarcia do prześwitu (mówiąc po heideggerowsku) pierwotnych, niespodziewanych znaczeń i odniesień słów - często nawzajem rozumiejących się lepiej niż rozumieją je ich użytkownicy (co zdążył zauważyć już Goethe).

Okazuje się więc, że gościnność to także - przede wszystkim? - ogólnie rozumiana zgoda, otwarcie na innych czy wręcz na świat. Że, wbrew utartym mniemaniom, antytezą gościnności nie jest niegościnność, lecz zachłanność. Że "bez" jest słowem "najgościnniejszym" (w sferze odniesień erudycyjnych nieuchronnie pojawia się tu Beckett).

Czy można należycie odbierać te teksty, nie ogarniając całego bogactwa ich odniesień i kontekstów? Bogdan Mizerski twierdzi, że tak - w jego przekonaniu propozycje duetu adresowane są bowiem nie tyle do "uczonych w piśmie", ile po prostu do wrażliwych, inteligentnych ludzi, otwartych na wszelkie niekonwencjonalne zjawiska artystyczne. Sądząc po frekwencji na warszawskim koncercie, ich grono nie jest zbyt duże - ważniejsze chyba jednak, że w ogóle (jeszcze?) jest.
Andrzej Dorobek a.dorobek@ghost.plock.com
Przeczytaj recenzję płyt Sławka/Mizerskiego tego samego autora
http://www.parnas.pl/index.php?co=blog&id=23&idb=515